Kolejnym krokiem budowy własnego domu jest poprowadzenie instalacji wewnętrznych gazu. Doprowadzenie gazu do budynku wymaga pozwolenia na budowę tego rodzaju instalacji oraz zaznaczenia jej w projekcie architektoniczno-budowlanym naszego domu. Wszelkie związane z tym roboty najlepiej jest powierzyć firmie z licencją gazowni. Zajmie się ona całością prac, począwszy od rozbudowy sieci, przez wykonanie przyłącza oraz instalacji na posesji, po rozprowadzenie przewodów w domu.

Na instalację gazową nadają się 2 rodzaje rur:

• stalowe bez szwu lub też stalowe bezprzewodowe ze szwem, które łączy się przez spawanie bądź za pomocą łączników gwintowanych z żeliwa białego,
• twarde z miedzi, których grubość ścian nie może być mniejsza niż 1 mm, łączy się je przez lutowanie twarde z użyciem kształtek z mosiądzu

Prowadzenie przewodów zależy od rodzaju gazu zasilającego instalację. W przypadku zastosowania gazu ziemnego poziome przewody gazowe powinno się rozmieścić powyżej innych przewodów (w odległości min. 10 cm). Jeżeli w przewodach ma znajdować się płynny gaz, to przewód wraz z pionowymi odcinkami instalacji gazowej należy umieścić poniżej przewodów elektrycznych oraz urządzeń iskrzących w odległości przynajmniej 60 cm.

Instalacje wewnętrzne gazu najlepiej prowadzić natynkowo lub w bruzdach ściennych, które można wypełnić masą tynkarską. Nie wolno ich przykrywać betonem czy też prowadzić przez pomieszczenia mieszkalne (wyjątkiem są tu przewody wykonane z miedzi). Jeśli wybraliśmy rury ze stali, należy pokryć je specjalną farbą zabezpieczającą przed korozją lub nowoczesną emulsją polimeryzującą. Przechodzące przez ściany i sufity rury należy osadzić w tulejach ochronnych.

Każda domowa wewnętrzna instalacja gazowa musi zostać wyposażona w gazomierz, który należy umieścić np. w specjalnej szafce zabezpieczającej przed korozją oraz czynnikami atmosferycznymi. Nie może znajdować się on w pomieszczeniu o dużej wilgotności czy w jednej szafce z licznikiem energii elektrycznej.

Dodaj komentarz